حلقه های زحل ، بزرگترین ، پیچیده ترین و چشمگیر ترین سیستم حلقه هادر بین چهار سیاره غول منظومة شمسی است . نخستین بار این حلقه ها 400 سال پیش رصد شدند و گمان می رفت که یک حلقه صُلب و یکپارچه است . امروزه می دانیم که هر یک از این حلقه ها از میلیون ها ذره تشکیل شده است و سیستم حلقه ها بسیار عظیم تر از آن چیزی است که تا چند سال پیش گمان می کردیم
ابعاد و ساختار :
سیستم حلقه ها ، شامل تعداد زیادی حلقه منفرد و شکاف هایی در بین آن ها است . هفت حلقه با حروف الفبای انگلیسی نام گذاری شده اند که ترتیب این حروف به ترتیب کشف این حلقه ها است و شکاف های میان آن ها هم نام های ستاره شناسان را برخود دارند . پهنا و عمق هر یک از حلق ها متفاوت با دیگری است . حلقة B عریض ترین حلقه است که عمقی در حدود 10 متر دارد . هر یک از حلقه ها از ذرات یخ آب غبار آلودی با ابعادی از یک ذرة غبار کوچک گرفته تا تخته سنگ هایی به عرض حدود 1 متر تشکیل شده اند . یخ نور را بازتاب می دهد و باعث درخشش روشن حلقه ها می شود . حلقة D نزدیک ترین حلقه به سیاره است اما حلقه هایی که راحت تر از بقیه دیده می شوند سه حلقة اصلی B، Aو Cهستند . در فراسوی آن ها حلقه های Fو G و حلقة کم سوتر E قرار گرفته است . در سال 2009 حلقة عظیم و دونات شکلی در فاصلة بسیار دورتری از زحل و سیستم حلقه های آن کشف شد . تلسکوپ فضایی اسپیتزر تابش های فرو سرخی از غبار های سردتر حلقه را کشف کرد . این حلقه در تمام این مدت ناشناخته باقی مانده بود به این دلیل که توزیع پراکنده ذرات تشکیل دهنة آن امکان رویت آن را عملا غیر ممکن کرده بود .
- تاریخ : پنجشنبه ۳۰ شهریور ۹۶
- ساعت : ۱۹ : ۵۹
- ادامه مطلب
- |
- نظرات [ ۰ ]
