space science

وظیفه اصلی اخترفیزیکدان‌ها این است که در مورد زندگی خارج از کره زمین فکر کنند اما پیش‌بینی در مورد زندگی فرازمینی‌ها کار بسیار سختی است.

ساموئل لوین - دانشجوی دانشگاه آکسفورد و یکی از افراد این تیم، می‌گوید: ما فقط یک نمونه از حیات –حیات روی کره زمین- داریم که روی آن مطالعه کنیم. رویکردهای گذشته ما در زمینه اخترفیزیک تا حد زیادی مکانیسمی بود و بر اساس علوم پایه از جمله شیمی، زمین‌شناسی و فیزیک در مورد بیگانگان پیش‌بینی می‌کردیم. اما در تحقیقات جدید، رویکرد دیگری را جایگزین کردیم که در آن با استفاده از تئوری تکامل پیش‌‌بینی‌هایی انجام دادیم که به جزئیات کره زمین بستگی دارد.

وی می‌افزاید: این رویکرد موفقیت‌آمیز بود، زیرا پیش‌بینی‌های نظری فرازمینی‌ها را مبتنی بر سیلیکون و بدون DNA فرض کرد که نیتروژن تنفس می‌کنند.

در واقع این گروه، تئوری‌ای را در پیش گرفتند که در آن، یک انسان زمینی دستخوش تغییرات مختلف زمینی و فضایی قرار گرفت و به موجودی فرای انسان تبدیل شد.

لوین و همکارانش با استفاده از این ایده، فرازمینی را به عنوان یک چارچوب در نظر گرفته و فرض گرفتند که با پیچیدگی‌های فضا و تکامل فرازمینی این موجود به چه شکلی در می‌آید. از نظر دانشمندان، پیچیدگی‌های گونه‌های روی زمین در نتیجه رخ دادن برخی حوادث پیش آمده که آنها را «گذارهای بزرگ» می‌نامند. این گذارها زمانی رخ می‌دهد که گروهی از ارگانیسم‌های خاص به یک ارگانیسم سطح بالا تکامل می‌یابند. در این گذار سلول‌ها به ارگانیسم‌های چند سلولی تبدیل می‌شوند.

دانشمندان این گروه می‌گویند هنوز نمی‌توانند به طور قطع بگویند آیا بیگانگان روی دو پا راه می‌روند یا اینکه چشم‌های سبز بزرگ دارند یا خیر. اما معتقدند بیگانگان تحت تاثیر گذارهای عمده، با تغییرات بزرگی مواجه بوده‌اند که همین امر آنها را به ارگانیسم‌هایی کاملا پیچیده‌تر از زمین تبدیل کرده است. با این حال، با توجه به پیش‌بینی‌هایی که انجام داده‌اند، بیگانگان خیلی بیشتر از آنچه که ما تصور می‌کنیم، به ما شباهت دارند.

آنها می‌گویند: به طور بالقوه صدها هزار سیاره قابل سکونت در کهکشان راه شیری وجود دارد. ما نه تنها معتقدیم که ما تنها موجودات زنده در این کهکشان نیستیم، بلکه بر این باوریم که همسایگان‌مان شبیه به ما هستند.